เสมือนเหยื่อล่อแห่งความโกลาหลที่ส่งผ่านผลงานจิตรกรรมสู่โลกความเป็นจริง

เศษซากภาพตะกอนของการสำรวจภูมิทัศน์รอบข้าง การสังเกตเห็นนัยสำคัญของช่องว่าง ไร้ที่มา ไร้ความหมาย ระหว่างสิ่งที่ต้องจำยอม และสิ่งที่สามารถ ความโหยหา การตีความอีกครั้งต่อถ้อยคำเดิม หากแต่ช่วงเวลานั้นเปลี่ยนไป คำนั้นคือ ”อิสรภาพ"

สภาวะกำกวมกลืนไม่เข้าคายไม่ออกในการตีความคำว่าอิสรภาพ และการมีอยู่ของตัวเรา การกลับมาตั้งคำถามอีกครั้ง ผ่านช่วงเวลาที่เปลี่ยนไป อาจไม่ใช่เพียงอำนาจของเราต่อสิ่งรอบข้าง แต่กลับต้องนึกถึงอำนาจของสิ่งรอบข้างต่อตัวเรา ในห้วงเวลาชั่วขณะที่รับรู้ถึงการได้มา การครอบครองและการควบคุม ความรู้สึกนั้นเป็นจริงสำหรับเรา หรือการมีอยู่ของเราเป็นเพียงผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรม จากกระบวนการของสิ่งรอบข้าง

นิทรรศการครั้งนี้ อาจไม่ใช่ชุดคำตอบของคำถามก่อนหน้า เป็นเพียงเสียงกรีดร้องอันเงียบงัน ที่ถูกฝังภายใต้ผืนผ้าใบและรอยขีดข่วนที่แสดงออกผ่านทีแปรง เพื่อส่งต่อชุดคำถามอันคลุ้มคลั่งและรบกวนใจ เสมือนเหยื่อล่อแห่งความโกลาหล ที่ส่งผ่านผลงานจิตรกรรมสู่โลกความเป็นจริง