อัศวินได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งในเทศกาล *Bangkok Design Week 2025* โดยเป็นสถานที่จัดแสดงงานศิลปะจัดวางที่ผสานเรื่องเล่าของพื้นที่ โดย วิชญ์ พิมพ์กาญจนพงศ์ ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา วิชญ์เล่าเรื่องและมุมมองของตัวเองผ่านเขาวงกตในรูปแบบต่างๆ โดยเริ่มจากเขาวงกตตามขนบดั้งเดิมของชนเผ่าท่ามกลางธรรมชาติอันโล่งกว้าง จนกลายมาเป็นเขาวงกตในพื้นที่จำกัดของบริบทเมือง ซึ่งใช้ระบบกลไกชักรอกที่เคลื่อนไหวด้วยโปรแกรมควบคุมที่ตอบสนองต่อเงื่อนไขต่างๆ กันไป

สำหรับ *Octave Maze* เป็นเขาวงกตที่ออกแบบให้เหมาะกับพื้นที่ทางประวัติศาสตร์แห่งนี้ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของภาพยนตร์ ดนตรี และการแสดงสมัยใหม่ โดยอาคารแห่งนี้ถูกปิดไว้กว่า 40 ปี และเพิ่งกลับมาเปิดอีกครั้งในปีนี้ ผลงานชิ้นนี้ของวิชญ์ตอบสนองต่อเสียงดนตรีจากคีย์เปียโนและผนังไฟเคลื่อนที่จำนวน 88 ชุด ซึ่งบังเอิญตรงกับโอกาสครบรอบ 88 ปี ของภาพยนตร์เรื่อง ถ่านไฟเก่า ซึ่งเป็นผลงานชิ้นแรกของ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล

วิชญ์จึงนำเสนอเพลงประกอบภาพยนตร์ของพระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคลในยุคเริ่มต้น เช่น เพลง บัวขาว ในฝัน และลมหวน เป็นต้น คล้ายการพรมน้ำมนต์เนื่องในโอกาสขึ้นบ้านใหม่ของอาคารแห่งนี้ แม้ไม่ได้ร่วมยุคสมัยกับพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล แต่วิชญ์สัมผัสได้ถึงมนต์เสน่ห์ของศิลปินที่มีพลังชีวิตเหลือล้น เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน ความโรแมนติก ความเก๋า และความพริ้ว

แรงบันดาลใจของวิชญ์มาจากบุคคลที่เกี่ยวข้องในสมัยนั้น เช่น ชนประคัลภ์ จันทร์เรือง ผู้เป็นแรงบันดาลใจของเขาในช่วงวัยรุ่น หรือการได้สัมภาษณ์ ศ. เกียรติคุณ นพ.พูนพิศ อมาตยกุล เกี่ยวกับที่มาที่ไปของเพลงพระนิพนธ์ วิชญ์ชื่นชมความเป็น นักทดลอง นักสำรวจ และนักเล่น ที่หลงใหลเครื่องไม้เครื่องมือล้ำสมัยของพระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล และทำให้อาคารแห่งนี้เปรียบเสมือน *media lab* ของยุคสมัยนั้นที่ยังคงความพิเศษมาจนถึงวันนี้

วิชญ์จึงสร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ขึ้นโดยจินตนาการว่า น่าจะเป็นที่ถูกใจ “เจ้าของบ้าน” เพื่อเป็นการคารวะบุคคลที่เขายกให้เป็น “หัวหน้าใหญ่สูงสุดของศิลปิน”