จากการได้ยินบทเพลง ‘’ดอกหญ้าในป่าปูน’’ ของ ต่าย อรทัย ทำให้เกิดแรงบันดาลใจนำมาเล่าเรื่องของงานภาพวาดคาแลคเตอร์ Kramboy

เมื่อครามบอยรู้ว่าต้องเดินทางเข้ามาใช้ชีวิตในเมืองกรุง ต้องมาทำงานในเมืองกรุง เมื่อต้องเอาตัวเองมาแฝงไว้ในซอกตึก ซอกมุมนึงของเมืองหลวง ทำให้ความรู้สึกของบทเพลงที่เคยฟังจากที่บ้าน ต่างจากการได้มาฟังจริงๆในเมืองกรุง ด้วยความคิดถึงบ้าน แต่ต้องจำต้องทำงานที่ ครามบอยเลยหาวิธีที่จะอยู่เมืองหลวงให้มีความรู้สึกไม่ต่างจากการใช้ชีวิตที่สกลนคร จึงหาวิธีปลูกต้นไม้,ดอกไม้ในตึกที่ตัวเองใช้ชีวิตอยู่ขณะทำงาน เขาจึงรังสรรค์ตึกแถวสามชั้นที่อยู่ ให้เป็นคล้ายกระถางต้นไม้ แบ่งแต่ละชั้นออกตามสัดส่วน ดิน,ลำต้น,ดอก เริ่มปลูกต้นไม้ ดอกไม้ชนิดต่างๆที่ให้ความรู้สึกเหมือนที่บ้าน หมั่นรดน้ำ พรวนดิน พอต้นไม้,ดอกไม้เริ่มเติบโต ภายในตึกก็เริ่มมีชีวิต มีสีสัน ส่งกลิ่น, ส่งเสียง ส่งความสุข ไม่ต่างจากพื้นที่ที่ครามบอยได้จากมา

Sleeping With Angels เรื่องราวการเปรียบเทียบตัวเอง เข้ามาหลับนอนร่วมกับคนเมืองกรุง ที่ถูกเปรียบเทียบให้เป็นเมืองเทวดา แต่ ขณะเดียวกัน ครามบอยก็ได้สร้างเหล่าเทวดาตัวน้อยๆของเขาขึ้น ไม่ว่าจะเป็นแมลงที่ส่องเสียง,กลิ่นหอมของดอกไม้ หรือแม้แต่ความเขียว ความสดชื่น ของธรรมชาติที่เขาได้สร้างขึ้นภายในตึก

และสิ่งเหล่านี้เองที่ครามบอยพยายามนำมันกลับมาให้คนเมืองกรุงได้หวนคิดถึงอดีตที่ผ่านมาของชีวิตในตอนที่ยังเด็ก เพราะครามเชื่อว่า คนกรุงส่วนใหญ่ คือคนที่เดินทางมาจากต่างจากจังหวัด เพื่อเข้ามาทำงานในกรุงเทพ 

‘’ครามบอยกำลังนำความทรงจำมาคืนคนเมืองกรุง’’

NHAMM เอเคเอของ ไอรัตน์ดา มหาชัย หรือที่มักจะเรียกกันในชื่อ ‘’ครูเตย’’ เป็นคนสกลนครโดยกำเนิดเป็นสมาชิกกลุ่มศิลปะ NEA กลุ่มศิลปินกราฟิตี้อิสระ รวมตัวกันจัดแสดงงานสตรีทอาร์ททั่วประเทศไทย
และ มีแสดงงานเดี่ยวครั้งแรกในชื่อ ‘’The Flowers Of Life’’ ที่ Temp Gallery อุดรธานี ปัจจุบัน ครูเตย เปิดสอนโรงเรียนศิลปะสำหรับเด็ก และ ทำพื้นที่แสดงงานศิลปะในชื่อ Boonnar Art Space ที่บ้านเกิด สกลนคร และ ยังคงมุ่งมั่นพัฒนาให้ศิลปะเติบโต ในบ้านเกิดตัวเอง ด้วยหวังว่าศิลปะจะสามารถพัฒนาผู้คนและบ้านเมืองไปในทิศทางที่ดี 

Sleeping With Angels ภัณฑารักษ์โดย จักรพันธ์ ชัยศิริ